کد مطلب:280222 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:187

مقدم داشتن در تمامی دعاها و نیکیها
از جمله تكالیف انام، در غیبت امام (علیه الصلوة و السلام) مقدم داشتن آن حضرت است بر خود در تمام دعوات و خیرات و مبرات، و شفیع نمودن حجج طاهرین را قبل از ذكر تمام مطالب و حوائج، چنانچه می خوانی:

و مقدمكم امام طلبتی و حوائجی...

ابن طاوس (قدس سره) در «كشف المحجة»، به فرزند خود وصیت فرموده كه:

مقدم دار حوائج آن جناب را بر حوائج خود. پس حذر كن آنگاه، حذر كن از این كه مقدم بداری نفس خود را، یا احدی از خلایق را در ولاء و دعای از برای آن حضرت (علیه السلام) به حدی كه ممكن شود. و حاضر كن قلب خود را و زبان خود را و دعای خود را از برای این سلطان عظیم الشان. و حذر كنی از این كه اعتقاد كنی این كلامی كه من گفتم، برای آن است كه آن حضرت محتاج به سوی دعاهای تو است. هیهات! اگر این معتقد باشی، پس تو مریضی در اعتقاد و دوستی خود،بلكه این را گفتم به جهت چیزی بود كه تو را شناساندم از حق عظیم آن حضرت بر تو، و احسان بزرگ او به سوی تو، و به جهت اینكه، هرگاه دعا كردی برای آن حضرت قبل از دعا كردن برای نفس خود، و برای آنكه عزیز



[ صفحه 232]



است نزد تو، نزدیكتر خواهد بود به آنكه باز نماید خداوند (جل جلاله) ابواب اجابت را در پیش روی تو، زیرا كه ابواب قبول دعا را ای بنده بستی به سبب گناهان، پس هرگاه دعا كردی برای این ملوای خاص در نزد مالك احیاء و اموات، امید است به جهت خاطر آن وجود مقدس، خداوند ابواب اجابت را به روی تو باز نماید الی آخر كلماته.

كه اندكی از آن را در طی تكالیف سابقه ذكر كردیم



[ صفحه 233]



تكالیف عدیده

بدان كه استاد اعظم (ادام الله ظله العالی) در كتاب «نجم ثاقب» هشت تكلیف به جهت عباد در غیبت حضرت حجت (ارواحنا فداه) معین فرموده اند، و از برای هر یك از آن تكالیف معینه شرحی ذكر فرموده اند كه اجمال آن این است:



[ صفحه 234]